Dezynfekcja jest odrębnym procesem, zupełnie niezależnym od czyszczenia. W przypadku sektora medycznego lub produkcji żywności, odgrywa ważną rolę w zachowaniu wszystkich środków ostrożności. Szczególnie jest to istotne, aby zachować sterylność dla bezpieczeństwa naszego zdrowia. Dlaczego dezynfekcja powierzchni nierdzewnych jest tak istotna?
Wykorzystanie stali nierdzewnej w branży medycznej oraz w przemyśle żywieniowym jest bardzo popularne. Dotyczy to przede wszystkim zachowania sterylności oraz spełnienie zasad dotyczących zdrowia i życia ludzi. Stal nierdzewna jest stosowana w tych miejscach ze względu na swoje właściwości. Odznacza się dużą wytrzymałością, odpornością na niszczenie pod wpływem chemicznym lub elektromechanicznym, a także dopuszczeniem do kontaktu z żywnością.
Dezynfekcja jednak zyskała na znaczeniu szczególnie w czasie pandemii. Tak naprawdę wszystkie przestrzenie publiczne powinny być regularnie dezynfekowane, aby skutecznie walczyć z wirusem. Dotyczy to także powierzchni ze stali nierdzewnych, które są obecne w naszym życiu. Na co dzień mamy kontakt się z poręczami nierdzewnymi, balustradami ze stali, klamkami, pochwytami czy ladami w sklepach, które są idealnym miejscem do bytowania wirusów.
Według badań koronawirus może utrzymywać się na powierzchniach stalowych, metalowych czy szklanych nawet do dziewięciu dni, jeśli nie są one dezynfekowane. Dlatego tak istotna jest dezynfekcja powierzchni nierdzewnych.
Źle dobrany środek dezynfekcyjny lub błędne jego zastosowanie może oddziaływać na korozyjność stali nierdzewnej. Stal może wówczas wykazywać gorsze właściwości. Warto wziąć pod uwagę czas kontaktu środka z powierzchnią oraz jego temperaturę. Odpowiednie środki należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami producenta. Więcej i częściej, wcale nie znaczy lepiej!
Popularne środki do dezynfekcji stali nierdzewnych:
Zazwyczaj jest to podchloryn wapnia lub sodu. To skuteczny środek o wysokim stężeniu. Na działanie i skuteczność środka może wpływać m.in. materia organiczna, temperatura oraz pH. Nie pozostawia warstw na powierzchni, jednak niedokładne wypłukanie może skutkować pozostawieniem zapachu lub smaku, a także powstawaniem korozji.
Należy do nich chloramina-T, kwas di- lub tri-chloroizocyjanurowy. Środki te mają wolniejsze działanie bakteriobójcze, jednak nie powodują korozji stali nierdzewnej. Posiadają podobne ograniczenia, jak w przypadku produktów nieorganicznych.
To roztwory wodne jodu, jodku sodu lub potasu. Wykazują szybkie działanie bakteriobójcze w kwaśnym zakresie pH lub w zimnej wodzie. Są nietoksyczne w zwykłych stężeniach, nie drażnią skóry i nie powodują przebarwień. Nie powodują także korozji stali nierdzewnej.
Są to związki złożone z di - lub tri-metylo lub butylo- związki organiczne zawierające chlorek amonu. Działanie bakteriobójcze określane jest przez stopień rozcieńczenia. Są bez smaku, zapachu oraz nie drażnią skóry. Nie powodują korozji stali nierdzewnej.
