Stal nierdzewna charakteryzuje się wytrzymałością i odpornośćią na wiele czynników zewnętrznych. A czy stal nierdzewna magnetyzuje się? Wyglądem, stal nierdzewna nie różni się za bardzo od stali zwykłej. Metodą, która pozwala na ich odróżnienie jest przyłożenie magnesu do stali. Stal nierdzewna powszechnie uważa się za stal, która go nie przyciągnie.
Magnetyczność stali nierdzewnej zależy od struktury krystalizacji. Stal, która posiada strukturę ferrytyczną, ferrytyczno-austenityczną lub martenzytyczną wykazuje właściwości magnetyczne. Natomiast stal o strukturze austenitycznej jest niemagnetyczna.
Austenityczna stal nierdzewna właściwości magnetyczne nabywa np. w trakcie obróbki plastycznej na zimno. W trakcie tego procesu w strukturze stali może powstać magnetyczny martenzyt, który powoduje wzrost własności magnetycznych.
Zdarzają się również sytuacje, w której magnetyczność wynika z silnego umocnienia materiału przez zgniot występujący podczas ciągnienia drutów czy wyciskania prętów.
Teoretycznie magnetyczność stali nierdzewnej nie powinna mieć dużego znaczenia, ponieważ nie ma to wpływu na jej inne cechy czy odporność korozyjną. Jednak właściwości magnetyczne stali nierdzewnej mogą mieć znaczenie z punktu widzenia funkcjonalności konstrukcji, które zostały wykonane z tego materiału. Czasami może się okazać, że magnetyczność stali będzie cechą konieczną, w przeciwnym razie będzie zaburzać funkcjonowanie instalacji, które znajdują się w pobliżu.
Poprzez obróbkę cieplną można zniwelować magnesowalność stali austenitycznej. Proces ten polega na przesycaniu stali z temperatury 1000÷1150ºC wraz z przyśpieszonym chłodzeniem na powietrzu lub w wodzie. W ten sposób można uzyskać stal austenityczną nierdzewną nie wykazującą właściwości magnetycznych.
