Przyczyny powstawania korozji na stali nierdzewnej

Stal nierdzewna słynie ze swojej odporności na korozję. Istnieją jednak trzy czynniki, które mogą doprowadzić do zardzewienia stali. Należy do nich: nieodpowiednia obróbka, wady konstrukcyjne bądź niewłaściwe jej traktowanie. Jakie rodzaje korozji wyróżniamy? Co zrobić, by do niej nie doprowadzić? Odpowiadamy.

Stal nierdzewna – przyczyny korozji

Na każdym rodzaju nierdzewnej stali szlachetnej może pojawić się rdza. Zarówno stal o zawartości Cr powyżej 10,5%, jak i austenityczne stale szlachetne, zawierające ponad 20% Cr lub 8% Ni mogą rdzewieć. 

Każdy rodzaj stali reaguje z tlenem, wytwarzając w procesie warstwę tlenkową. Różnica jednak polega na tym, że w stali tradycyjnej tlen wchodzi w reakcję z atomami żelaza, tworząc porowatą powierzchnię. Reakcja zaczyna więc postępować, doprowadzając do całkowitej korozji. Natomiast w przypadku stali nierdzewnej tlen wchodzi w reakcję z atomami chromu. Ich fuzja tworzy warstwę tlenkową, uniemożliwiającą dalsze postępowanie reakcji. Taką warstwę nazywamy warstwą pasywną. 

Mamy do czynienia z dwiema przyczynami powstawania rdzy na powierzchni stali nierdzewnej:

• warstwa pasywna nie została utworzona,

• warstwa pasywna została zniszczona.

Rodzaje korozji

Aby uniknąć sytuacji, kiedy na stali szlachetnej nie tworzy się warstwa pasywna, trzeba zadbać o to, by podczas obróbki powierzchni nie naniosły się żadne zanieczyszczenia. Wszelkie pozostałości należy usunąć.

Sprawdź nasz katalog produktów z wysokiej jakości stali nierdzewnej

Wyróżnia się następujące rodzaje korozji:

Ubytkową korozję powierzchniową –  ubytek powstaje równomiernie na całej powierzchni. Pojawia się wtedy, gdy na stal działają kwasy lub silne chemiczne ługi. 

Korozję wżerową – występuje w jednym miejscu, gdy zostanie przełamana warstwa pasywna. Doprowadzić do tego mogą jony chlorku, które zabierają stali szlachetnej niezbędne atomy chromu. Na powierzchni stali nierdzewnej tworzą się małe otwory podobne do tych, które powstają po ukłuciu igłą. Korozja wżerowa może postępować znacznie szybciej, kiedy na powierzchni dochodzi do koncentrowania się nalotów, osadów bądź żużla. 

Korozję międzykrystaliczną – dochodzi do niej w wyniku działania wysokich temperatur, odpowiednio: 450-850 stopni dla stali austenitycznej oraz powyżej 900 stopni dla stali ferrytycznych. Drugim powodem korozji międzykrystalicznej może być obecność kwaśnego czynnika w roztworze. Jeśli dobierzemy odpowiedni materiał, nie ma mowy o powstaniu korozji tego rodzaju. 

Korozję kontaktową – ten rodzaj korozji powstaje, gdy materiały mniej i bardziej szlachetne stykają się ze sobą, a są zwilżone od elektrolitu. 

Jak prawidłowo postępować ze stalą nierdzewną? 

1. Jeśli podczas obróbki stali na jej powierzchni pojawią się przebarwienia bądź pyły, należy je wytrzeć za pomocą nylonowej gąbki lub ścierki. 
   
   
2. Pod żadnym pozorem nie stosuj drucianych szczotek, gdyż mogą one po sobie zostawić osady stali węglowej, która zwiększa ryzyko powstania korozji. 
   
   
3. Gdy dojdzie do powstania korozji wżerowej, należy ją usunąć kwasem (słabymi kwasami mrówkowymi, fosforowymi bądź szczawiowymi lub kąpielami kwasu azotowego i fluorowodorowego) albo mechanicznie.
   
   
4. Do czyszczenia większych zabrudzeń należy używać środków do konserwacji i czyszczenia, w składzie których jest alkohol. 
   
   
5. Stali nierdzewnej nie należy przechowywać, transportować ani też poddawać obróbce jednocześnie ze stalami niestopowymi lub za pomocą narzędzi, których wcześniej użyliśmy do ich obróbki. 
   
   

Więcej informacji na temat czyszczenia oraz dezynfekcji stali nierdzewnej znajdziesz tutaj.